โรคไข้อีดำอีแดง (Scarlet fever )

11 มี.ค. 2568 | เขียนโดย

ไข้อีดำอีแดง (Scarlet fever )

โรคที่ใครๆหลายคนยังไม่รู้จัก พบได้บ่อยในเด็กที่มาพบแพทย์ด้วยเรื่อง ไข้ เจ็บคอ โดยจะพบอาการร่วมที่สำคัญ คือ

 

  • ลิ้นบวมแดงคล้ายผลสตรอเบอร์รี่ (Strawberry tongue)
  • มีผื่นแดงขึ้นตามตัว ผื่นจะมีลักษณะเฉพาะคือ คลำแล้วสากคล้ายกระดาษทราย (Sand paper lille rash) เกิดขึ้นภายใน 1-2 วัน หลังจากเริ่มมีไข้ พบมากบริเวณลำตัวแล้วกระจายไปตาม แขน ขา มักไม่พบผื่นบริเวณใบหน้าแต่พบแก้มแดง
  • มีอาการซีดรอบปาก บริเวณข้อพับแขน 2 ข้าง มีสีเข้มคล้ำกว่าปกติ ผื่นจะมีประมาณ 3 – 4 วัน หลังจากนั่นผืนจะลอกป็นขุยหรือแผ่นบริเวณผิวหนังไล่จาก ใบหน้า ลำคอ ลำตัว จนถึงปลายมือและเท้า

 

โรคไข้อีดำอีแดงเกิดจากเชื้อแบคทีเรีย สเตรปโตค็อกคัสชนิดเอ (Streptococcus group A)

เป็นเชื้อประจำถิ่น ที่อยู่ในคอหอย ทำให้เกิดการติดเชื้อของคอหอยและต่อมทอนซิล พบมีลักษณะเป็น

หนองหรือจุดเลือดออกที่คอหอย หรือต่อมทอนซิล โดยเชื้อชนิดนี้สามารถสร้างสารพิษ (Toxin) ทำให้เกิดผื่นที่พบในไข้อีดำอีแดงได้

 

มักจะพบเจอได้ใน

  • เด็กช่วงวัยเรียนอายุ 5 – 15 ปี
  • คนที่สัมผัสหรือคลูกคลีกับผู้ปวยโรคไข้อีดำอีแดง

 

วิธีป้องกันโรค Scarlet Fever

  1. ล้างมือบ่อย ๆ ด้วยสบู่และน้ำสะอาด
  2. หลีกเลี่ยงการใช้ของใช้ส่วนตัวร่วมกับผู้อื่น
  3. ปิดปาก-จมูกเมื่อไอหรือจาม
  4. ถ้ามีอาการ ให้หลีกเลี่ยงการสัมผัสใกล้ชิดกับผู้อื่น จนกว่าจะรักษาหาย

 

ไข้อีดำอีแดงเป็นโรคติดต่อที่แพร่กระจายได้ง่ายผ่านทางน้ำลายที่ ไอ จาม ออกไป และจะหยุดแพร่กระจายหลังได้รับการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะที่เหมาะสมแล้ว 1 วัน

SHARE
ข่าวประชาสัมพันธ์อื่นๆ